Palestin: Plot yang telah direncanaa

 

Bukankah sesuatu yang menakjubkan bahawa selepas sahaja Obama berjaya mempertahankan jawatannya, Israel terus menyerang Gaza dengan sewenang-wenangnya? Mereka bagaikan orang gila yang tiba-tiba mengganas dan melancarkan serangan bertali arus untuk 'memusnahkan pejuang Hamas.'

Kepada siapakah amarah ini ditujukan?

Umat Islam?

Warga dunia?

Warga US?

Tiada noktahnya usaha damai yang dibuat, diusahakan oleh pihak Palestin namun tiada noktah juga pembunuhan, genosida dan holokos yang dilakukan oleh pihak Israel.

Begitulah yang dihadapi oleh saudara Islam di bumi penuh barakah dan sejarah ketamandunan agama Samawi. Umat Islam seluruh dunia hanya mampu berdoa memohon kebesaran Ilahi, Yang Maha Penyayang dan Yang Maha Pengasih, maka kasihilah mereka dan sayangilah mereka yang berjuang atas nama-Mu bagi memepertahankan bumi tanah air sendiri.

Ada benarnya jika disingkap kembali, tiadalah bezanya siapa yang dipilih oleh orang US untuk menjadi kepala negara kerana kedua-duanya sangat terikat dengan pengaruh Israel baik politik, ekonomi mahu pun sosialnya.

Lalu atas dasar pertalian itulah, janganlah kita hairan dengan sokongan Obama terhadap serangan tersebut. Obama redha umat Islam dibom tanpa sebarang justifikasi yang sah disisi hatta perlembangaan PBB yang begitu diagungkan itu. Nah, inilah buktinya walau apa pun yang berlaku, US dan Israel berada di atas sebarang resolusi PBB dan boleh melangkauinya.

Jenayah perang Israel tidak pernah dikira sebagai jenayah. Segala genosida yang dilaksanakan oleh Israel tidak pernah dikira sebagai genosida. Hakikatnya, empat tahun akan datang akan menonjolkan wajah sebenar politik US yang sentiasa tunduk, patuh dan akur kepada kehendak sekutunya Israel.

Kenyataan Nurul Izzah selaras perjuangan PAS

 

Masih lagi berkaitan dengan kenyataan kontroversi YB Nurul Izzah dalam sebuah forum 'Negara Islam,' namun kali ini penulis mengambil sudut bandingan dengan perjuangan PAS sendiri. Dengan cara demikian, kita akan dapat memahami mengapakah PAS sebagai sebuah parti yang mendakwa dirinya Islam menangani isu ungkapan Nurul Izzah ini sebagaimana kini; dengan menemplak sesiapa sahaja yang menegur ucapan tersebut dan mengibaratkan ulama yang menentang ucapan itu sebagai ulama jahat dan perlu bertaubat.

Perjuangan PAS sedari dahulu lagi berkenaan agama. Ungkapan seperti 'Negara Islam,' 'hudud,' 'jihad,' 'agama' dan lain-lain frasa Islamik sering kali dikaitkan dengan parti tersebut. Cuma kini, dalam beberapa aspek seperti 'Negara Islam' bukan lagi prioriti PAS kerana 'tiada tuntutan dalam Al-Quran melainkan Negara Kebajikan.'

PAS juga sedari dahulu lagi menuduh UMNO, tunjang kepada Kerajaan Persekutuan sebagai asabiyyah. Disebabkan asas utama perjuangan UMNO ialah Melayu, maka PAS mempergunakan asas tersebut dengan menghentam sehentam-hentamnya (sehingga terbenam tujuh kaki ke perut bumi) bahawa perjuangan UMNO sebagai nasionalis, bersuku dan tidak memenuhi ajaran Islam kerana mendahulukan bangsa. Sungguhpun kalimah tipikal orang UMNO ialah, 'demi bangsa, agama dan negara;' PAS hanya boleh menghadam bab 'bangsa' sahaja daripada frasa tersebut. Walaupun perjuangan bangsa Melayu, berasaskan Perlembagaan Malaysia turut membabitkan Islam, PAS tetap tegar menyatakan bahawa yang penting ialah Islam. Melayu tidak wujud dalam perjuangan PAS kerana Islam itu lebih tinggi lagi.

Agenda PAS ialah Islam dan hudud dan ini digambarkan dengan doktrin PAS itu Islam dan Islam itu PAS. Semulia-mulia agama ialah Islam dan semulia-mulia parti ialah PAS. Apa jua perkara Islamik yang telah dilaksanakan oleh UMNO/BN tidak akan dapat menandingi apa sahaja rancangan yang belum atau sudah dilaksanakan oleh PAS. Misalnya, masjid yang dibina oleh kerajaan pusat sudah semestinya lebih rendah tarafnya daripada masjid yang dibina oleh PAS. Hujahnya mudah, peruntukan kerajaan pusat bercampur akan halal dan haramnya duit itu lantaran cukai araknya, cukai judinya. Tetapi, peruntukan PAS pula sehabis-habis suci dan halal walau daripada mana pun sumbernya. Itulah dogma PAS.

Ustaz-ustaz yang tidak bersetuju dan menegur pihak PAS dalam segenap isu ialah ustaz-ustaz yang telah dibeli oleh UMNO. Mereka ialah manusia berilmu yang tidak menyokong perjuangan Islam! Mereka ialah barua kerajaan, terompah kayu dan ulama as-suu' (jahat); hanyut dalam najis sekuler dulu kini dan selamanya. Sebaliknya, ustaz-ustaz PAS sedia maksum tiada cacat-celanya. Kata-katanya fatwa yang wajib ditaati. Kalaulah JAKIM menghalalkan Rebina, ustaz PAS kata, sungguh Rebina haram, maka jatuh hukum Rebina tadi haraaam. Beginilah anutan dan doktrin PAS dan ahli-ahlinya.

Sungguh, dalam dogma PAS, perjuangan PAS itu satu-satunya perjuangan Islam yang suci atas muka bumi ini. Semua pendukung Islam harus mengaitkan diri dengan PAS untuk mendapat taraf pejuang Islam yang tulen. Malah, PAS tidak teragak-agak untuk menganugerahkan gelaran yang muluk-muluk kepada pemimpin bukan Islam yang mempunyai matlamat yang sama dalam menumbangkan kerajaan yang zalim seperti BN dan menegakkan kerajaan berkebajikan yang dituntut dalam Al-Quran. Sebab itulah kuniyah PAS kepada Lim Guan Eng ialah Khalifah Umar Abdul Aziz.

Dalam PAS, pesetankan bangsa! Mana ada dalam perjuangan Islam menegakkan bangsa! Perjuangan bangsa dalam apa asbab sekali pun tidak pernah dituntut dalam Islam. Yang paling penting ialah agama. Yang mengangkat mulia sesuatu bangsa; tapi bangsa tak penting pun, ialah Islam. Dahulu bangsa Melayu beragama Hindu/Buddha, maka Allah muliakan bangsa Melayu dengan Islam. Yang mulia ialah Islam, bukannya Melayu!

Sebab itulah Sahibus Samahah Tuan Guru Dato' Bentara Setia Diraja Nik Aziz Nik Mat pernah meluahkan beliau tidak berbangga berbangsa Melayu. 'Sungguh, ambo tok bangge jadi Melayu; sebab yang penting, Isle...' Dengan kenyataan tersebut, eloklah penganut PAS dan sekutunya menggelarkan Tuan Guru tanpa gelaran 'Nik.' Sebab Nik ialah gelaran berasaskan bangsa! Nik ialah gelaran keturunan bangsa Melayu yang mulia di Kelantan. Jadi, patutnya daripada awal lagi Pok Nik tidak menamakan anak-anaknya dengan nama Nik juga kerana gelaran tersebut tidak dituntut dalam Isle.

Lagilah pula sebagai seorang pejuang Isle yang sejati, tok same skali meletokke bangse sebage asah perjuange, maka jangan dikaitkan langsung namanya dan gelarannya dengan hal-hal berkaitan Melayu sebab 'ambo tok bangge jadi bangse Melayu.'

Berasaskan kepada perjuangan PAS yang tulen inilah, relevennya ucapan dan idea yang dibawakan oleh YB Lembah Pantai. Saranan dan idea 'orang Melayu wajar diberikan kebebasan untuk memilih agama' sebenarnya satu pernyataan yang cocok dengan perjuangan PAS. Perlu diingatkan bahawa perjuangan PAS BUKAN kerana bangsa Melayu tetapi kerana agama Islam. Maka, apa yang disebutkan oleh Naib Presiden PKR itu selaras dengan perjuangan PAS kerana PAS mendambakan masyarakat Islam berteraskan hukum Allah, bukannya perjuangan sempit kepada bangsa.

Jadi, sebenarnya tidak perlulah umat Islam menjadi risau lantaran cadangan tersebut kerana pada hemat PAS, cadangan itu ada kebenarannya dan berteraskan kepada tuntutan Al-Quran dan Sunnah. Mungkin dakwah Islamiyyah akan lebih subur lagi kerana dengan qawaid manhaj PAS, keutamaan diberikan kepada Islam. Dengan cara ini, umat Islam akan ditarbiyahkan agar menjadi umat berkualiti meskipun bersekolah di sekolah mubaligh.

Sesungguhnya, apa yang PAS tahu dan faham ialah apabila seseorang itu telah Islam, tidak sempurna keIslamannya selagi tidak menyertai PAS. Sebab itu, memang patut pun Melayu diberikan pilihan beragama kerana mereka boleh memilih antara PAS atau bukan-PAS; sudah semestinya PAS semulia-mulia parti politik.

Kita kena ingat dan faham, barangsiapa yang menyertai parti lain selain PAS; dia tidak bersama dalam memperjuangkan Islam. Pada PAS, bangsa Melayu tak penting sebab yang benar dituntut dalam perjuangan ialah Islam. Segala kalimah liberalisme, pluralisme dan LGBT itu semuanya propaganda menentang Pakatan Rakyat dan PAS kerana selagi PAS bersama PR, tunggak Islam akan sentiasa dipegang, dijunjung dan dipertahankan.

Justeru, apabila wujud gejala memurtadkan orang di gereja suatu ketika dahulu, PAS bangkit mempertahankan hak kebebasan beragama dengan menyatakan itu semua kerja UMNO. UMNO yang mewujudkan isu, sebab tiada rencana murtad di gereja tersebut. Yang ada cuma makan-makan dan itu bukanlah sesuatu yang salah. Lagilah yang kononnya hendak dimurtadkan itu ialah orang Melayu; jadi tak ada isulah sebenarnya. Melayu bukan agenda perjuangan PAS, melainkan Islam. Paderi-paderi Kristian dan Biskop-biskop mereka bertepuklah tangan kerana PAS memahami agenda mereka. Yang hendak dimurtadkan ialah orang Melayu, bukannya Islam! Tidak gitu?

Oleh yang demikian, apabila orang Melayu diberikan kebebasan beragama, perkara ini selaras dengan perjuangan PAS kerana yang diperjuangkan PAS ialah Islam. PAS tak peduli Perlembagaan Malaysia yang menetapkan orang Melayu itu beragama Islam kerana undang-undang perlembagaan Malaysia ialah undang-undang kafir. Menentang UMNO/BN yang mempertahankan Perlembangaan Malaysia ialah jihad dan mati terkorban menentangnya ialah syahid.

Bekerjasama dengan UMNO juga haram kerana UMNO memperjuangkan Melayu sedangkan PAS memperjuangkan Islam. Walaupun UMNO mendukung perlembagaan Malaysia yang meletakkan Melayu beragama Islam, PAS tetap teguh dengan perjuangan Islam sejati. Berbeza dengan kerjasama dengan DAP dan PKR. DAP faham dengan perjuangan PAS. Mereka mempunyai pemikiran yang sama dengan PAS; walaupun DAP sama sekali tidak akan menerima konsep hudud dan negara Islam PAS. Sama tapi tak serupa.

Mengundi DAP yang menentang Islam dan tidak sama sekali akan redha untuk mengangkat Islam sebagai agama tertinggi di Malaysia, apatah lagi hendak melaksanakan hudud; ialah undi kepada perjuangan Islam dan mengangkat hudud sebagai hukum di Malaysia. Walaupun terdapat kontradiksi antara perjuangan PAS dan DAP, yang sebenarnya, mengundi DAP lebih dituntut dalam Islam dalam terus menerus memperjuangkan kalimah syahadah di bumi Allah ini. Akan tetapi, mengundi UMNO, ialah mengundi asabiyyah lagi batil; walaupun UMNO dalam usahanya telah banyak memberikan sumbangan kepada Islam dan perkembangan Islam. Hal ini dikatakan demikian kerana UMNO ialah parti politik yang penuh korupsi dan mengkhianati perjuangan Islam.

Akhirnya, sangat cocoklah zahir tuntutan YB Nurul Izzah dengan perjuangan PAS kerana yang penting ialah kualiti agama, bukannya bangsa Melayu. PAS harus mendukung ucapan YB Nurul Izzah ini kerana mereka tidak langsung mempedulikan aspek dan atribut bangsa. Apa yang hendak dibanggakan tentang bangsa Melayu? Yang penting Islam dan kualiti Islam!

Walaupun hakikatnya bangsa Melayu itu tunjang kepada umat Islam di Malaysia......

Obama: Menang atau kalah

 

Seorang wartawan bertanya kepada pemimpin di Asia Barat mengenai kemenangan Obama ke Rumah Putih dan jawapan yang diberikan cukup sinis, 'memilih antara yang teruk, atau yang lebih teruk.' Sama ada yang dimaksudkan Obama itu teruk, Romney lebih teruk atau sebaliknya tidaklah diketahui. Namun apa yang boleh disimpulkan ialah perumpamaan Inggeris yang bermaksud 'yang kurang teruk daripada dua kejahatan' (lesser then two evils).

Hakikatnya, dua-dua pun teruk!

Bagaimanapun, apakah kelebihan Obama yang menyebabkan beliau dipilih menjadi Presiden buat penggal kedua negara Uncle Sam? Adakah benar Obama ialah 'yang kurang teruk daripada dua kejahatan?' Satu yang pasti ialah undian bukan kulit putih hampir kesemuanya memihak kepada Obama sementara Mitt Romney pula banyak memperoleh undian Caucasian.

Perkara sebegini membuktikan kecenderungan konservatif memihak Romney yang tampak lebih tegas dan mengibaratkan Palestin tidak bersungguh dalam menyelesaikan isu mereka dengan Israel. Pada pendapat mereka, kerajaan US perlu lebih tegas untuk menyelesaikan isu Palestin-Israel sekali pun dengan menggunakan kekerasan ketenteraan. Sudah semestinya 'tentera' dalam isu ini memihak kepada Israel.

Berbeza Obama yang sungguh pun tidak boleh lari daripada sokongannya terhadap regim Zionis, beliau dalam tindak-tanduknya masih berdiplomasi agar kumpulan pejuang Palestin turut serta dalam 'perbincangan menuntut perdamaian.' Walaupun semua tahu bahawa Israel sama sekali tidak ingin berdamai dengan Palestin, ketiadaan sokongan US dalam sebarang usaha menghancur-leburkan Palestin akan memberikan impresi dan imej bahawa regim Zionis sememangnya sebuah regim yang ganas, kejam dan tidak berperikemanusiaan di mata pemimpin bukan-Islam yang lain.

Justeru, kemenangan Obama kali ini tidaklah diraikan sehebat-hebatnya oleh dunia luar kerana pengalaman empat tahun di bawah pentadbirannya tidak menunjukkan sebarang keistimewaan sebagaimana yang pernah dipropagandakan sebelum ini. Malah, dalam beberapa keadaan, Obama memberikan elemen kejutan umpama kejayaannya (tenteranya) membunuh Osama bin Laden dan kejayaan NATO yang begitu mantap menggulingkan regim Muammar Gaddafi. Hal ini seolah-olah menjadi amaran keras kepada penentang US bahawa kendati beliau kelihatan kurang aggresif, beliau boleh mendapatkan apa sahaja yang beliau inginkan.

Selain itu, kemenangan Obama membuka ruang seluas-luasnya kepada penyebaran pemikiran liberal; bukan sahaja di US malah di seluruh dunia. Sebagaimana yang sedia maklum, pemikiran liberal (liberalisme) lebih subur di bawah Obama apatah lagi dengan sokongannya terhadap perkahwinan sejenis. Jadi, tidak hairanlah sekiranya lebih ramai selebriti US yang menyokong Obama kerana dasar-dasarnya yang mesra aliran liberal. Obama juga tampak mesra artis kerana 'kesantaiannya' yang membolehkan seseorang itu 'dunk with the president.' Pendek kata, pendekatan liberal yang sememangnya telah tersebar luas kini mendapat tonik apabila terpilihnya kembali Presiden yang juga liberal.

Akhir kalam, umat dunia kini terpaksa menghadapi sekali lagi Presiden Obama selama empat tahun lagi; sama ada baik ataupun buruk. Dunia terutamanya dunia Islam sebenarnya tiada pilihan kerana siapa pun yang terpilih, orang tersebut akan terikat dengan cengkaman ekonomi dunia yang dikuasai oleh orang Yahudi masa kini.

Oleh sebab itu, mereka terpaksa pasrah menerima satu daripada dua keterukkan kerana selama mana kuasa ekonomi di bawah tampuk Barat, maka selama itulah kita akan kekal di dalam kebergantungan terhadap bayangan sekutu Yahudi.

Tiada paksaan dalam beragama...........

 

Kalaulah seseorang itu faham frasa ‘tiada paksaan dalam beragama,’ maka wajar sekali dia juga faham tentang tiada paksaan dalam menjawab soalan. Banyak sebenarnya hadis Nabi SAW yang lebih menekankan agar umatnya diam daripada berkata-kata yang tidak bermanfaat. Allah Taala juga berfirman agar umat manusia bertanya kepada mereka yang lebih faham atau ahlinya. Oleh yang demikian, tidak akan tercalar sedikit pun reputasi seseorang itu seandainya soalan yang ditanya kepadanya tidak dijawab seandainya takut jawapannya disalah erti, tidak pasti atau tiada pengetahuan langsung untuk menjawabnya.

Begitulah halnya yang sepatutnya berlaku apabila salah seorang pimpinan tinggi PKR yang juga merupakan anak kepada Ketua Umum PR, diajukan soalan tentang kebebasan beragama; sejauh manakah seseorang itu bebas untuk beragama dalam sebuah dialog yang dianjurkan bagi membincangkan isu ‘Negara Islam.’ Jawapan yang dikemukakan pantas menjadi kontroversi kerana dalam kenyataannya, beliau yang pernah bersekolah di Assunta yang ‘mempunyai salib yang besar’, menyatakan ‘tiada termaktub di dalam Al-Quran berkenaan orang Melayu (harus memilih sesuatu agama)’ dan ‘kebebasan agama itu terpakai bukan hanya orang bukan-Melayu sebaliknya seharusnya terpakai secara ‘saksama.’

Untuk berlaku adil, kita haruslah bertanya sama ada status mental beliau pada ketika itu baik kerana seandainya tidak, maka beliau tidak boleh dipertanggungjawabkan atas ungkapan sebegitu (tidak mukalaf). Selain itu, perlu juga disiasat sama ada beliau terpaksa mengeluarkan kenyataan sebegitu disebabkan majlis tersebut dianjurkan oleh “Barisan Renaissance Islam” di sebuah gereja PJ. Namun, kenyataan balas beliau berkenaan ‘umat Islam harus patuh pada syariat Islam’ pada masa dan tempat lain menunjukkan apa yang beliau ungkapkan dalam majlis ‘Negara Islam’ itu dilakukan secara sedar dan bukan dipaksa.

Apa yang pasti, pelbagai polemik telah pun tercetus dengan kenyataan puteri reformasi itu. Sebagai ada pihak yang bersetuju sepenuhnya dengan kenyataan kebebasan agama itu mutlak kepada kesemua rakyat Malaysia termasuk yang berbangsa Melayu, ada pula yang menyatakan bahawa kenyataan YB Lembah Pantai itu telah diputar-belitkan kerana kononnya beliau tidak bermaksud yang orang Melayu boleh bebas untuk memilih agamanya.

Bagi penyokong dan pimpinan kerajaan BN, sudah semestinya isu ini akan digunakan sebaik mungkin kerana kenyataan tersebut memberikan tafsiran bahawa orang Melayu bebas memilih agamanya sendiri tanpa apa paksaan; sekali gus memberikan implikasi bahawa umat Melayu boleh sewenang-wenangnya murtad. Sedangkan dalam perlembagaan, termaktub klausa yang menyatakan bahawa orang Melayu itu beragama Islam; sementelah sebagai orang yang kononnya ‘menjunjung perlembagaan,’ adakah patut beliau mengeluarkan kenyataan sedemikian? Hal ini dikaitkan pluralisme dan liberalisme yang sering dipalitkan dengan bapa beliau dan pimpinan parti PKR.

Akhirnya, kita kembali kepada kemampuan seseorang menjawab soalan yang dikemukakan sedangkan soalan tersebut sememangnya soalan perangkap; maka patutkah dijawab? Malah, lebih tepat lagi, patutkah panel-panel tersebut dijemput memberikan pandangan tentang negara Islam sedangkan orang yang sepatutnya lebih mengetahui dari kalangan alim-ulama yang lebih berkelayakan untuk menjawab hal-hal tersebut daripada perspektif Islam? Mengapakah pihak penganjur tidak menjemput orang seperti Tuan Guru Sohibus Samahah Dato’ Nik Aziz mahupun Tuan Guru Sohibul Fadhilah Dato’ Seri Hadi Awang untuk hadir menerangkan apakah yang dimaksudkan sebagai negara Islam dan soal kebebasan beragama dalam Islam? Atau mungkin daripada pihak kerajaan seperti Dato’ Seri Jamil Khir Baharom mahupun Dato’ Dr Mashitah Ibrahim atau orang-orang kuat JAKIM supaya majlis sebegini dapat memuktamadkan konsep negara Islam yang boleh disesuaikan dan dibangunkan mengikut acuan tulen yang memanfaatkan pandangan pihak kerajaan dan pembangkang?

Soal negara Islam bukanlah sesuatu yang boleh dibuat main-main apatah lagi dibincangkan oleh orang yang bukan ahli. Tambahan pula, majoriti ahli panel yang dijemput pun tidak ada autoriti untuk bercakap tentang hukum-hakam Islam dan negara Islam; bagaimana hendak memberi perspektif sebenar tentang negara Islam dan agama Islam? Paling tidak, panel itu mestilah yang mahir undang-undang Islam sama ada klasik (yang diperoleh daripada kitab-kitab induk fiqh) mahupun yang termaktub dalam enakmen syariah masa kini yang diamalkan di Malaysia.

Apa yang dapat penulis simpulkan ialah penganjuran dan sesi soal-jawab berkaitan ‘Negara Islam’ menampakkan betapa ada pihak tertentu yang ingin memerangkap umat Islam dalam polemik kebebasan beragama. Seterusnya ahli penal yang mempunyai semangat motivasi yang tinggi seperti YB Lembah Pantai sudah semestinya didambakan untuk memberikan respon ‘panas’ mengenai kebebasan beragama. Namun, soalan perangkap sebeginilah yang menyebabkan kecaman yang agak kasar terhadap beliau sehingga keluarnya sepanduk “Muka Lawa tapi Bodoh.” Apa yang diucapkan telah dirakam dan walau bagaimana cara pun beliau cuba nafikan konotasi disebalik jawapan beliau, ‘kerosakan telah belaku.’ (damage has been done). Pepecahan pendapat umat Islam telah pun berlaku. Label melabel telah pun terjadi.

Justeru, sebagaimana yang telah penulis utarakan awal tadi, tiadalah hilang kredibiliti seseorang itu seandainya tidak mampu menjawab sesuatu yang bukan bidangnya malah, alangkah molek seandainya ditanya dahulu kepada yang ahli tentangnya. Ulama muktabar terdahulu telah mewariskan kaedah dan adab yang cukup baik apabila berhadapan dengan pelbagai persoalan daripada penuntutnya sehinggakan ada yang enggan menjawab soalan yang tidak diketahui jawapannya. Mereka tidak menjawab mengikut hawa nafsu mereka seolah-olah ingin menonjolkan yang mereka tahu segala jawapan yang dipersoalkan.

Terpulanglah kepada ahli politik kita terutamanya yang beragama Islam untuk meneladaninya. Atau, sememangnya jawapan tersebut merupakan luahan hati yang tulus untuk menunjukkan yang mereka tahu cakap pasal agama!!!