Telanjur orang tengah bercerita tentang Perhimpunan Agung UMNO pada sela masa begini, elok juga kita ulaskan pandangan orang luar yang 'tidak partisan' terhadap canangan UMNO untuk mengadakan PRU dalam masa terdekat ini. Walaupun UMNO perlu sedia maklum sebarang kelebihan dan risiko yang mereka mesti tanggung, nampak gayanya PRU 13 sudah semakin dekat dengan paluan gendang perjuangan memenanginya dan isu calon yang kini semakin kerap diwar-warkan sebermula daripada ungkapan Presiden mereka, PM Najib.
Kata Prof Ulung Datuk Dr Shamsul Amri Baharuddin, calon boleh menang boleh dirisik daripada kualiti salah seorang YB, ketika 2004 menang tanpa bertanding, 2008 pun menang tanpa bertanding walaupun PRU ketika itu dikatakan sebagai tsunami politik tanah air. Kalau calon boleh menanglah yang menjadi pemberat terbesar dalam meramal keputusan PRU akan datang, maka sememangnya UMNO perlu bermuhasabah sama ada wujudkah kualiti tertentu yang menyebabkan ahli parlimen tersebut boleh memenanginya dengan begitu mudah! Sudah tentu ada sesuatu yang menarik pada calon tersebut sampaikan beliau boleh menang di tempat yang sama dalam keadaan dua situasi yang jauh kontra; malah menang tanpa bertanding pulak tu!
Kemudian, beliau menyebutkan betapa UMNO sebenarnya masih tidak dapat memenangi hati dan perasaan orang bandar kerana pelbagai usaha yang dibuat hanya nampak berkesan bagi kawasan luar bandar. UMNO sebenarnya tenggelam di kawasan yang sudah membangun pesat dan hal yang demikian bukan sahaja benar untuk UMNO, malah komponen BN turut terpalit dogma yang sama. Penulis telah mengutarakan pendapat yang sama sebelum ini apabila kita lihat PRU 2008, hampir kesemua bandar-bandar besar yang bertaraf ibu negeri pun tumbang kepada Pakatan Rakyat! Sedangkan, daerah bandar inilah tempat di mana kerajaan buat duit sementara di kawasan luar bandar, kerajaan kena keluarkan duit. Justeru, usaha pengampuan sosioekonomi penduduk bandar nampaknya masih belum mencukupi, kalaupun ada; menjelang PRU akan datang kerana kesempitan rakyat yang terpaksa tanggung lantaran kenaikan harga barang yang berterusan.
Bebeza dengan seorang panelis dalam program Bicara Rakyat Sayed Munawar Mustar semalam (Jumaat 2/12/11). Penulis tidak dapat tangkap namanya namun pelat cinanya pekat. Jarang diberikan peluang bercakap namun ideanya barulah boleh dikatakan sebagai 'di luar lingkungan.' Beliau mengaitkan ekonomi sebagai salah satu pembolehubah untuk meramal kemenangan kerana menurut beliau, seandainya kerajaan mampu mewujudkan keadaan ekonomi yang baik, tiada sebab untuk pengundi memilih pembangkang. Beliau turut berhujah bukan masalah orang muda tidak menyokong kerajaan, masalahnya orang muda sendiri tidak pergi mengundi; macam mana hendak sokong parti apa sekali pun? (sambil mengaitkan trend begini ialah sesuatu yang biasa di mana-mana negara pun). Dan satu lagi faktor yang agak kontra dengan momokan yang dibawa oleh UMNO/BN pada pra-PRU ini ialah 'masa boleh menang' yang sebenarnya kurang (atau tiada langsung) dibincangkan oleh parti sendiri. Calon hebat mana pun, kalau masanya tidak tepat, tetap orang akan tidak menyokong mereka. Sedangkan pembangkang, letak posman dan perakam video pun boleh menang! Nampak sekali keputusan PRU 2008 sebenarnya manifestasi saat dan ketika orang tidak sukakan kerajaan pemerintah dan bukannya siapa calon yang diletak oleh kerajaan pada ketika itu. Oleh sebab itu, masa untuk PRU 13 sebenarnya juga merupakan satu lagi pembolehubah yang sangat penting bagi menentukan kemenangan parti yang bertanding.
Justeru, seandainya idea kedua-dua tokoh akademik ini digabungkan bersama, maka pihak kerajaan jualah yang mempunyai kelebihan (secara literalnya) kerana mereka mempunyai calon yang jauh lebih kaliber berbanding lawan mereka dan juga mempunyai kelebihan untuk membuat pembubaran parlimen ketika mereka rasakan mereka boleh menang. Oleh sebab itu, apakah yang sebenarnya ditakutkan oleh UMNO/BN? Adakah dakyah pembangkang dalam media maya lebih hebat berbanding kerja-kerja yang mereka telah laksanakan? Sebab melainkan beberapa buah negeri, BN menguasai majoriti negeri dan peringkat parlimen, justeru mereka mempunyai kelebihan tentang 'masa boleh menang.' Dan usaha berbuih mulut daripada pihak kerajaan pun memberikan kelebihan kepada mereka seandainya mereka berjaya mempromosikan dan menjayakan program-program berorientasikan rakyat untuk menarik sokongan mereka. Dana boleh disediakan oleh pihak BN juga sepatutnya jauh lebih besar berbanding pembangkang. Calon yang mereka kemukakan sedari dahulu pun bukannya tangkap muat sahaja dan kini ditambah pula boleh menang. Jadi, andai berlaku PRU berlaku dan kekalahan jua diterima oleh BN, apa sebenarnya yang mereka tidak ambil kira?
Barangkali mereka yang berkepentingan perlu melihat daripada sudut PRU sebagai satu temuduga untuk mendapatkan kerja. Calon-calon PRU sebenarnya ialah calon untuk mendapatkan kerja dan mereka diberikan masa yang tertentu untuk berkempen mempromosikan diri mereka dan dibantu oleh parti mereka. Canangan calon dan partinya sebenarnya dibandingkan sebagai ucapan yang dibuat ketika seseorang hendak meyakinkan penemuduga bahawa merekalah yang sepatutnya diterima menjadi pekerja. Oleh sebab itu, mereka perlulah mempromosi diri dan parti agar mereka boleh menang pada PRU.
Soal boleh buat kerja? Itu soal kedua. Masa berkempen pom pang-pom pang, semua boleh; lautan api sanggup direnangi dan gunung nan tinggi sanggup didaki. Tetapi selepas dapat jawatan, lain pula ceritanya. Hal begini memang berlaku di dalam alam pekerjaan. Semasa temuduga, kata sanggup bekerja sampai ke malam untuk kepentingan jabatan atau syarikat. Selepas berjaya dalam temuduga, ada yang memang komited, dan ada juga yang tidak kerap curi tulang dan menjadi liabiliti kepada syarikat, begitulah halnya dengan PRU. Kedua-dua pembangkang dan pihak kerajaan pun sedang berkempen dan berpromosi mereka lebih baik daripada yang satu lagi. Soal boleh kerja tu, memang soal nombor dua. Satu pihak boleh menjanjikan bulan dan bintang dan andai dia tidak mampu memenuhinya, PRU akan datang mereka boleh tukar strategi menjanjikan syurga dan kenikmatannya. Dan begitulah pada masa akan datang; umpama yang sudah dibuang kerja boleh pergi mendapatkan pekerjaan yang lain pula.
Jadi, andai rakyat disogokkan dengan keenakan bayangan utopia yang indah-indah daripada kerajaan dan pembangkang, terpulanglah kepada kecerdikan pemilih yang akan menentukannya. Namun, pemilih pula bukanlah kesemuanya mampu untuk menterjemahkan kecerdikan mereka lantaran bukan semuanya pandai mengundi dan pergi mengundi!
No comments:
Post a Comment